امروز جمعه 30/09/86 جمعی از افراد شناخته شده از طیف ها و گروهای مختلف فعال در داخل کشور به دعوت "کمیته‌ی تلاش برای آزادی بازداشت شدگان خودسرانه سیاسی و عقیدتی" پاسخ گفته و در منزل خانواده ی یکی از دانشجویان آزادیخواه و برابری طلبی که در جریان مراسم 16 آذر امسال دستگیر شدند، با خانواده های این دانشجویان دیداری دوستانه داشتند. "کمیته پی جوی آزادی دانشجویان دربند" ضمن سپاس فراوان از قبول دعوت این عزیزان و اعلام همدلی و همبستگی شان با خانواده های دانشچویان در بند، گزارش مختصری از این دیدار را ارائه می دهد:
در ابتدا خانم مرضیه مرتاضی لنگرودی همسر آقای پیمان و عضو جنبش مسلمانان مبارز، ضمن آرزوی آزادی هر چه زودتر این فعالان دانشجویی دستگیرشده، این قبیل جریانات را امتحانی دانست که باعث پایداری و استحکام آنها در راهی که در پیش گرفته اند خواهد شد.
آقای علیرضا جباری، عضو کانون نویسندگان ایران نیز ضمن تقدیر از دانشجویان، گفت که این عزیزان واقعیت های سخت اجتماعی را دریافتند و این خود واقعیت است که با تمام قدرت و خشونت خود پیش می رود و همواره کسانی جان و جوانی شان را در این راه گذاشته اند و این سیر و حرکت همواره ادامه دارد. وی همدلی خود را بدین گونه ابراز کرد که "ما این احساس را داریم که خانواده خود ما اسیر این کوته بینی اجتماعی شده اند. وی افزود که این مبارزه تا رسیدن به نتیجه ادامه خواهد یافت، اما این حرکات هنوز منسجم نیست و خود جنبش دانشجویی نیز همینطور است و این امر طبیعتا محیط خارج از جنبش را نیز متاثر می کند. وی راه حل این مشکل را در اتحاد نیروها سوای مبانی اندیشه ای، تعلقات سازمانی و سایر عوامل بازدارنده، برای رسیدن به حداقل نتیجه ممکن دانست.
پس از آن آقای تاجیک از فعالین انجمن صنفی روزنامه نگاران ضمن تاکید بر همکاری، گفت که این قبیل جریانات همواره بوده است اما تبرئه دانشجویان امیرکبیر و سایر دانشجویان پیش از آنها گواه آنست که هیچ چیزی پشت این فعالیت ها نیست و دانشجویان بی گناهند.
سپس آقای کیوان صمیمی، مدیر مسوول نشریه توقیف شده نامه و عضو "کمیته تلاش برای آزادی بازداشت شدگان خود سرانه سیاسی و عقیدتی" حمایت خود را از این قبیل کارها و پیگیری ها اعلام کرد.
آقای سعید مدنی از فعالین ملی مذهبی ضمن عرض خسته نباشید به خانواده ها، در مورد بچه هایشان گفت که آنها برای آرمان خود تلاش می کنند و به طنز افزود که آنها در انفرادی هم می توانند به اندازه کافی به این مسائل بیاندیشند و پاسخ های خود را بیابند. اما در مورد خانواده ها، وی پی گیری را حق طبیعی آنها دانست و گفت که تجربیات نشان می دهد که پی گیری خانواده ها در کوتاه شدن دوره بازداشت ها بسیار اثرگذار است. وی همچنین گفت که ما و دوستانمان هم حداکثر تلاش خود را برای پیگیری برخورد قانونی و مشروع با این بچه ها خواهیم کرد. اما طبیعتا طرف مقابل این پیگیری ها را دوست ندارد. وی در پایان مجددا پیگیری های مکرر خانواده ها برای انعکاس دقیق وضعیت زندانی را در سرعت بخشیدن به این سیر بسیار موثر دانست.
آقای تقی رحمانی از دیگر فعالین ملی-مذهبی نیز مراقبت و پیگیری را بسیار موثر دانست. اما تقاضای دیگری نیز از خانواده ها داشت. آقای رحمانی از خانواده ها خواست که ضمن احترام به عقاید فرزندانشان، در این مبارزه با آنها همراه شوند و در فعالیت های سیاسی حضور داشته باشند. وی افزود که مخالفان حکومت های تند و عصبانی، خود نیز تند و تیز می شوند و حضور خانواده ها می تواند این مبارزه را لطیف تر کند. وی همچنین مبارزان چپ را مظلوم و مرغ عروسی و عزا خواند. وی راه حل رسیدن به بک دموکراسی نیم بند در ایران را وجود یک جامعه متعادل با حضور همه از راست تاچپ دانست.
پس از آن آقای بهاور، رئیس شاخه جوانان سازمان نهضت آزادی، ضمن ابراز انزجار از این حرکت حاکمیت در سرکوب کردن این دوستان به خاطر ابراز عقیده و انتشار چند مجله، اعلام کرد که در رابطه با مسائل حقوق بشر هر گونه مرزبندی بی معناست و باید از تمام گرایشات اعم از چپ و راست حمایت کرد. آقای بهاور همچنین ضمن اعلام اتحاد و همبستگی این سازمان با این دانشجویان و خانواده های آنها افزود که در عصر ارتباطات و با حضور رسانه های خارجی که قطعا بسیار تاثیرگذارند، اتحاد و همبستگی داخلی می تواند به مراتب تاثیرگذارتر باشد.
در این دیدار آقایان محمودی، فخرایی و خندان نیز آقای بهاور را همراهی می کردند.
سپس آقای مهدی امین زاده از اعضای سازمان ادوار تحکیم وحدت همدلی خود را با بیان این نکته که خانواده ها فشار مضاعفی را در مقایسه با فرزندانشان در زندان تحمل می کنند ابراز کرد. وی گفت که در جامعه ای هستیم که فضای آن بسته است و سیستم امنیتی پیش بینی ناپذیر است، به همین دلیل خانواده ها در شرایط بغرنجی قرار دارند و از وضعبت داخل زندانها نیز خبری ندارند. وی با توجه به تبرئه دوستان امیرکبیر، نسبت به آزادی دانشچویان چپ هم ابراز امیدواری کرد. در ادامه آقای امین زاده توضیحاتی در مورد سیر جنبش دانشجویی از بعد از انقلاب فرهنگی و یکدستی اجباری در فضای دانشگاه، تا گذراندن تجربه اصلاحات و وضعیت نابالغ جنبش دانشجویی در دانشگاه ها و بلوغ تدریجی این جنبش در طی 2 تا 3 سال اخیر ارائه داد. او وجود تکثر و هوبت های مختلف در جریانات دانشجویی به ویژه رشد جریان دانشجویی مستقل چپ را امری مثبت و نشانه ی این بلوغ دانست.
در ادامه شایا شهوق ،روزنامه نگار، دفاع از حقوق بشر در ایران را در یک مرحله ی تاریخی مهم دانست. وی گفت که اتهاماتی چون ارتباط با گروه های خارج از کشور حربه هایی برای جلوگیری از پیشرفت امر دفاع از حقوق بشر هستند و این که دیگر کسی گول چنین اتهاماتی را نمی خورد.
آقای موسوی خوئینی ها، نماینده ی ادوار تحکیم و جوانترین نماینده ی مجلس ششم سخنانش را با آرزوی آزادی همه ی کسانی که به صورت غیر قانونی در زندان به سر می برند آغاز کرد. به نظر وی بعد رسانه ای و اطلاع رسانی در مورد این موضوع آن چنان که باید و شاید پیش نرفته است و اعلام کرد که به سهم خود در تقویت و تداوم این کار خواهد کوشید. وی در ادامه گفت که از کسانی که جبهه ی دموکراسی خواهی و حقوق بشر را ایجاد کرده اند انتظار فعالیت بیشتری می رود، به ویژه در مورد دانشجویان آزادیخواه و برابری طلبی که اکنون به ناحق در زندانند.
در پایان این دیدار نیز آقای سیامک طاهری عضو کانون نویسندگان ایران و کانون دفاع از آزادی زندانیان سیاسی ابراز امیدواری کرد که دانشجویان زندانی تنها نمانند و طیف های مختلف از آنان دفاع کنند.
در خاتمه کمیته ی پی جوی آزادی دانشجویان دربند باز هم از ابراز همدلی تمامی دوستانی که دعوت کمیته ی تلاش را پذیرفتند قدردانی کرده و دست همه ی کسانی را که از آزادی دانشجویان دربند حمایت می کنند به گرمی می فشارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر