روز یکشنبه در حالی که تعدادی از خانواده‌ها مجددا به دادگاه انقلاب مراجعه کردند، تعدادی دیگر با مراجعه به هتل لاله سعی در برقراری ارتباط با نمایندگان حقوق بشر پارلمان اروپا( Angelika Beer و Vittorio Angoletto) کردند و خوشبختانه آن ها هم از چنین نشستی استقبال کردند، خواستار اطلاع از جزئیات دستگیری ها شدند و به خانواده‌ها قول همکاری دادند. بالاخره کسانی پیدا شده بودند که به دردِ دلِ سوخته‌ی این مادر و پدرها گوش دهند. پس از گذشت بیش از یک هفته که هیچ کدام از خبرگزاری های داخلی و نشریات داخلی، سخنی از بازداشت‌های غیر انسانی این دانشچویان نگفت، سرانجام این گروه قول دادند که صدای این افراد را به گوش انسانهای آزادی خواه و برابری طلبِ سراسر دنیا برسانند و در راستای آزادی فرزندانشان تلاش بکنند.
نمایندگان از خانواده‌ها پرسیدند که به چه علت خواستار دیدار نمایندگان حقوق بشرِ پارلمان اروپا هستند و خانواده ها در پاسخ به دستگیری فرزندانشان در چند هفته‌ی اخیر، و نگرفتن هیچ گونه پاسخِ مشخص و بایکوت شدید خبری از سوی رسانه های داخلی اشاره کردند. در پرسش از علت دستگیری ها، خانواده ها به شرکت (احتمالی یا قطعی) دانشجویان در تجمع 16 آذر اشاره کردند. نمایندگان از روز 16 آذر پرسیدند. توضیح داده شد که روز دانشجو است و بنا بر سنت پنجاه و چند ساله، دانشجویان در محیط دانشگاه جمع می شوند و خواسته های آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه‌ی خودشان را مطرح می کنند. دانشچویان امسال هم می‌خواستند با شعار "نه! به جنگ"، داشتن حق تشکل مستقل و آزادی بیان، اعتراض به امنیتی شن فضای دانشگاه ها، داشتن ابتدای ترین حقوق مدنی به عنوان شهروندان آزاد، درخواست رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان و اعتراض به شرایط نابرابر زندگی کارگران در این تجمع شرکت کنند. ایشان پرسیدند که دستگیری‌ها از طرفِ چه ارگانی صورت گرفته. خانواده‌ها پاسخ دادند که توسط وزارت اطلاعات، و حتی به نحوی بی سابقه در صحن دانشگاه. در ادامه پرسیدند که فرزندان شما وابسته به کدام حزب یا گروهی هستند و تمام حضار یک صدا اعلام کردند که بچه های شان به هیچ حزب یا گروه خاصی تعلق ندارند و فقط دانشجویانی مستقل، آزادی خواه و برابری طلبند. نمایندگان پرسیدند که چه کمکی از دست ما ساخته است. درپاسخ خانواده ها خواستار حمایت اتحادیه‌ی اروپا شدند تا مگر از این طریق بتوانند در فضای بایکوت رسانه‌های داخلی و بی اعتنایی‌های دولت، صدای خود را به گوش تمامی انسانهای آزادیخواه و برابری‌طلب و مسئولان داخل کشور برسانند و به این ترتیب از سلامتی فرزندان خود و آزادی هر چه سریع تر آنها اطمینان یابند.
درانتها آنها به خانواده‌ها اطمینان دادند که به رغم این که آخرین روز سفرشان است، در دو دیدار مطبوعاتی‌شان با آقای حداد عادل و نیز جلسه‌ی مطبوعاتی با خبرگزاری های داخلی و خارچی این مسئله را مطرح کنند. همچنین آن ها قول دادند که از طریق سفارت پرتقال ( که ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را به عهده دارد) و نیز سفارت‌های آلمان و ایتالیا این موضوع را پی گیری کرده و پس از بازگشت به کشورهایشان نیز موضوع را در رسانه های اروپا منعکس کنند و همچنین شرایطی را فراهم می کنند تا با اعمال فشار از سوی کشورهای اروپایی به دولت ایران به آزادی دانشجویان کمک کنند.
نمایندگان از خانواده‌ها پرسیدند که به چه علت خواستار دیدار نمایندگان حقوق بشرِ پارلمان اروپا هستند و خانواده ها در پاسخ به دستگیری فرزندانشان در چند هفته‌ی اخیر، و نگرفتن هیچ گونه پاسخِ مشخص و بایکوت شدید خبری از سوی رسانه های داخلی اشاره کردند. در پرسش از علت دستگیری ها، خانواده ها به شرکت (احتمالی یا قطعی) دانشجویان در تجمع 16 آذر اشاره کردند. نمایندگان از روز 16 آذر پرسیدند. توضیح داده شد که روز دانشجو است و بنا بر سنت پنجاه و چند ساله، دانشجویان در محیط دانشگاه جمع می شوند و خواسته های آزادی‌خواهانه و برابری‌طلبانه‌ی خودشان را مطرح می کنند. دانشچویان امسال هم می‌خواستند با شعار "نه! به جنگ"، داشتن حق تشکل مستقل و آزادی بیان، اعتراض به امنیتی شن فضای دانشگاه ها، داشتن ابتدای ترین حقوق مدنی به عنوان شهروندان آزاد، درخواست رفع تبعیض جنسیتی علیه زنان و اعتراض به شرایط نابرابر زندگی کارگران در این تجمع شرکت کنند. ایشان پرسیدند که دستگیری‌ها از طرفِ چه ارگانی صورت گرفته. خانواده‌ها پاسخ دادند که توسط وزارت اطلاعات، و حتی به نحوی بی سابقه در صحن دانشگاه. در ادامه پرسیدند که فرزندان شما وابسته به کدام حزب یا گروهی هستند و تمام حضار یک صدا اعلام کردند که بچه های شان به هیچ حزب یا گروه خاصی تعلق ندارند و فقط دانشجویانی مستقل، آزادی خواه و برابری طلبند. نمایندگان پرسیدند که چه کمکی از دست ما ساخته است. درپاسخ خانواده ها خواستار حمایت اتحادیه‌ی اروپا شدند تا مگر از این طریق بتوانند در فضای بایکوت رسانه‌های داخلی و بی اعتنایی‌های دولت، صدای خود را به گوش تمامی انسانهای آزادیخواه و برابری‌طلب و مسئولان داخل کشور برسانند و به این ترتیب از سلامتی فرزندان خود و آزادی هر چه سریع تر آنها اطمینان یابند.
درانتها آنها به خانواده‌ها اطمینان دادند که به رغم این که آخرین روز سفرشان است، در دو دیدار مطبوعاتی‌شان با آقای حداد عادل و نیز جلسه‌ی مطبوعاتی با خبرگزاری های داخلی و خارچی این مسئله را مطرح کنند. همچنین آن ها قول دادند که از طریق سفارت پرتقال ( که ریاست دوره‌ای اتحادیه اروپا را به عهده دارد) و نیز سفارت‌های آلمان و ایتالیا این موضوع را پی گیری کرده و پس از بازگشت به کشورهایشان نیز موضوع را در رسانه های اروپا منعکس کنند و همچنین شرایطی را فراهم می کنند تا با اعمال فشار از سوی کشورهای اروپایی به دولت ایران به آزادی دانشجویان کمک کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر