7 ساعت در بازداشتگاه اوین!
ملاقاتی در کار نیست!
امروز شنبه 15/10/86 خانواده های دانشجویان دربند، بنا به قول آقای سالاری کیا مبنی بر دادن ملاقات به کلیه خانواده های دانشجویان طی شنبه تا دوشنبه، رأس ساعت 9 صبح و با وجود سرمای شدید هوا در دادسرای عمومی مجاور بازداشتگاه اوین حاضر بودند.
یادآوری: آقای سالاری کیا، رئیس امور کل زندانهای تهران، روز چهارشنبه 12هم آذر در حضور خانواده ها -که تعداد آنها بیش از 20 نفر بود- به آنها قول داد که از روز شنبه تا دوشنبه هر روز به 10 نفر از دانشجویان ملاقات داده می شود. او خانواده ها را کاملا مطمئن کرد که او این اختیار را دارد که در این مقطع برای دانشجویان ملاقات بگیرد. معاون وی، آقای ذبیحی زاده نیز گفت که بچه ها پنج شنبه و جمعه یک مصاحبه دارند و از روز شنبه 15ام ملاقات آنها آزاد می شود. آقای سالاری کیا در مقابل ابراز نگرانی خانواده ها از وعده های توخالی، به خانواده ها اطمینان داد و گفت که بین خود اسامی را مشخص کنند و 10 نفر روز شنبه ساعت 9 صبح در دادسرای عمومی مجاور بازداشتگاه اوین باشند. خانواده ها در ادامه به وی گفتند که اگر ملاقات قطعی است تا به خانواده هایی که در شهرستان ها هستند خبر بدهند و وی تأئید کرد.
امروز خانواده های بسیاری دیگر از دانشجویان نیز از شهرها وروستاهای دوردستی چون غُروه کردستان، به امید ملاقات با عزیزانشان کیلومترها راه را در برف وسرما طی کرده بودند و به اوین آمده بودند تا جگرگوشه های خود را که با زحمت و تلاش شبانه روز خود بزرگ کرده و به دانشگاه فرستاده بودند در زندان های انفرادی جستجو کنند.
بعضی از مادران لباسهای مورد علاقه فرزندانشان را پوشیده بودند تا آنها را شاد کنند و به آنها روحیه بدهند. تعداد خانواده ها بیش از 30 نفر بود.
خانواده ها به محض ورود خود خواستار دیدن آقای سالاری کیا جهت اجرای ملاقات ها شدند. اما به آنها گفته شد که وی هنوز نیامده است و باید منتظر بمانند. خانواده ها تا ساعت 11 منتظر ماندند و بالاخره پس از اعتراض های مکرر به آنها گفتند که آقای ذبیحی زاده در راه اند و به زودی می رسند. آنها باز هم تا حدود ساعت 12 منتظر ماندند اما وقتی که هیچ پاسخی نگرفتند مجددا اعتراض کردند. این بار افسر نگهبان به آنها گفت که نام 10 نفر را بدهند تا به مسوول بند 209 داده شود. ظاهرا اسمها به همراه نامه آقای سالاری کیا برای مسوول این بند فرستاده شد. در این لحظه خانواده های 10 تن از دانشجویان که طبق لیست هماهنگ شده بین خانواده ها برای امروز ملاقات داشتند، خود را برای این دیدار که پس از حدود 35 روز صورت می گرفت آماده می کردند.
اما پس از مدتی انتظار دیدند که ظاهرا خبری از ملاقات نیست و مجددا پیگیر شدند و خواستار ملاقات با آقای سالاری کیا شدند. اما دائما به آنها گفته می شد که وی در جلسه است یا امروز نمی آید و خانواده ها نیز در مقابل، بر سر حرف خود بودند و می گفتند که آنها منتظرند تا طبق وعده با فرزندانشان ملاقات کنند. این روند تا ساعت 2و 3 نیز ادامه داشت و افسر نگهبان به خانواده ها می گفت که منتظر جواب نامه اند. همزمان چند تن از خانواده با خانم عاطفی (دادیار) صحبت می کردند و از طریق وی خواستار برقراری تماس با آقای سالاری کیا بودند که البته موفق نشدند. بالاخره با نزدیک شدن پایان وقت اداری صبر خانواده ها نیز تمام شد و به افسر نگهبان و خانم عاطفی فشار آوردند تا آقای سالاری کیا را پیدا کنند یا یک فرد مسوول را برای پاسخ گویی بفرستند. در نهایت آقای انحاری مسوول بند عمومی، که پیش تر و درروز عید غدیر نیز با خانواده ها ملاقات کوتاهی داشتند برای پاسخ گویی آمدند. خانواده ها از وی خواستند که آقای سالاری کیا را پیدا کند و به وی بگوید که خانواده ها تا وقتی که ملاقات نکنند از اینجا نمی روند و وی نیز باید بیاید وپاسخگوی این 30 نفر که خانواده های حدود 18 تن از دانشجویان در بند بودند باشد. آقای انحاری در جمع مشوش خانواده ها گفت که مسوول بند 209 گفته است که تنها با دستور قاضی پرونده ها (آقای حداد) می تواند اجازه ملاقات بدهد.
پس از اعتراض های مجدد خانواده ها، آقای انحاری نیز به جمع تلاش کنندگان برای یافتن آقای سالاری پیوست!
وی گفت که مجددا برای مسوولین بند 209 فکس زده اند. و اعلام کرد که آقای سالاری کیا در خصوص این پرونده ها اختیاری ندارد. با شنیدن این سخنان و خلف وعده آقای سالاری کیا، خانواده ها ضمن اصرار خود برای حضور وی در جمع آنها، خواستار دیدار با یک فرد مسوول شدند. بالاخره فردی از مسوولین بند 209 هم به دادسرا آمد و با تلفن بی سیم خود امکان صحبت دو نماینده از جانب خانواده ها با فردی به نام توکلی را فراهم آورد. که البته تاثیری در روند کار ایجاد نکرد.
در حالیکه ساعت به 4 نزدیک می شد و از ساعت 2 هم خانواده ها با تحمل منت داخل دادسرا مانده بودند، دروغین بودن قول های داده شده نیز واضح تر می شد. با این وجود خانواده ها تا ساعت 4 در دادسرا ماندند و به دنبال گرفتن نتیجه بودند. اما با شنیدن سخنان ضدو نقیضی چون "الان وقت اداری تمام شده و چون ملاقات ها باید در حضور کارشناس باشد، امروز دیگر نمی شود." یا "جواب فکس نیامده و فردا مراجعه کنید تا نتیجه معلوم شود" و ... کاملا مشخص شد که نه تنها امروز ملاقاتی در کار نیست بلکه هنوز با درخواست ملاقات موافقت هم نشده و در روزهای آینده هم خبری نخواهد شد.
در پایان و پس از گذراندن 7 ساعت در دادسرای اوین، خانواده ها که با دلی پر امید برای دیدار فرزندانشان آمده بودند با دلی شکسته و مطمئن از پوشالی بودن وعده های مسوولین برای سردواندن آنها، بازداشتگاه اوین را ترک کردند.
۲ نظر:
سلام . خوبی .
خیلی خوبه که هنوز انگشت شمار هستند که دیوار نباشند و بیدار باشند .
به امید روزی که هیچ زورگویی حق دستگیری دانشجویان و آزادی خواهان و عدالتخواهان رو نداشته باشه .
موفق و پیروز باشی .
در پناه حق ....
سلام . خوبی .
خیلی خوبه که هنوز انگشت شمار هستند که دیوار نباشند و بیدار باشند .
به امید روزی که هیچ زورگویی حق دستگیری دانشجویان و آزادی خواهان و عدالتخواهان رو نداشته باشه .
موفق و پیروز باشی .
در پناه حق ....
ارسال یک نظر