امروز دوشنبه 10/10/86 جمعی از خانواده های دانشجویان دربند برای پیگیری جواب نامه ای که روز گذشته برای آقای حداد برده بودند، صبح زود به دادگاه انقلاب مراجعه کردند.آنها ابتدا از طریق تلفن با آقای فلاح (رئیس دفتر آقای حداد) و نیز با بازپرسی شعبه 2(که پرونده ها در آنجاست) صحبت کرده بودند که هردو ابتدا اظهار بی اطلاعی کرده و سپس گفته بودند که آنها خودشان جواب نامه را به آقای سالاری کیا می دهند و این روند اداری طول می کشد و به خانواده ها هم جوابی داده نخواهد شد. مجددا یکی دیگر از خانواده ها با تلفن تماس گرفته و خواسته است که پاسخ نامه به آنها داده شود. وی گفته است که خانواده ها خودشان نامه را مستقیما آورده اند و جواب آن را هم مستقیما می گیرند. در مقابل رئیس بازپرسی شعبه 2 نیز تلفن را قطع کرده است. در این لحظه نمایندگان خانواده ها طی یک اقدام شجاعانه پلاکاردهایی را که همراه داشته اند در آورده و در گوشه ای ایستاده اند. بر روی پلاکاردها نوشته هایی نظیر "ما خانواده های دانشجویان دستگیرشده در رابطه با مراسم 16 آذر خواهان آزادی سریع و بی قید و شرط عزیزانمان هستیم" نوشته شده بود. بلافاصله عده زیادی اطراف خانواده ها جمع شده اند و در عرض چند دقیقه چند افسر نگهبان و مامورین حراست مردم را متفرق کرده و برای گرفتن پلاکاردها با خانواده ها درگیر شده اند و آنها را تهدید کرده اند که مامورین زنی را که از آنها قویترند برای مقابله با آنها می آورند و برای آنها کاری ندارد که همه آنها را بگیرند وببرند و هیچ کس نتواند از آنها خبری بگیرد. در نهایت پس از مجادله ی لفظی که با صدای بلند صورت گرفت آنها راضی شدند که یک نفر از نمایندگان را برای پیگیری نامه به بالا(به دفتر آقای فلاح) بفرستند. سپس یک نماینده از جانب خانواده ها بالا رفته است و در آنجا هم با برخورد بد مسوولین مواجه شده است. از نماینده خانواده ها خواسته شده که خود را معرفی کند تا فقط وضعیت پروند مربوطه به وی گقته شود. وی نیز خود را نماینده خانواده ها معرفی کرده وخواستار پیگیری نامه شده است. مسوول دفتر نیز به وی گفته است که تا زمانی که به عنوان نماینده خانواده ها خود را معرفی کند، اگر تا فردا هم اینجا بایستد پاسخی نمیگیرد و او را بیرون می اندازند. در مقابل اصرار نماینده خانواده ها زنی قوی هیکل وی را از اطاق بیرون کرده است.
همزمان جمع کثیری از خانواده ها مطابق هر دوشنبه در مقابل درب ملاقات اوین گرد هم جمع شده بودند. قرار بود که امروز آقای سالاری کیا هم در آنجا حضور داشته باشد. که البته به جای وی معاونش آنجا بود. خانواده ها به وی گفتند که آقای سالاری قرار بوده به آنها پاسخگو باشد و در صورت امکان قرار ملاقات برایشان هماهنگ کند. وی نیز سریعا با آقای سالاری تماس گرفته و گفته که جمع قابل توجهی از خانواده ها اینجا حضور دارند و خواهان ملاقات اند. آقای سالاری نیز در پاسخ از خانواده ها خواهش کرده است که تا چهارشنبه صبر کنند تا آقای حداد جواب نامه را بدهد.
پس از آن خانواده ها به مقابل دفتر سازمان ملل رفتند تا نامه ای را که داده بودند پیگیری کنند. درآنجا خانواده ها که تعدادشان بیش از 20 نفر بود، مجددا پلاکاردهای خود را بالا بردند و همزمان عده ای هم برای مسوولین سازمان، که پشت درهای بسته ی ساختمان بودند ماجرا را توضیح می دادند. در آنجا نیز نیروهای پلیس و نگهبانان سعی کردند که سریعا جمعیت را متفرق کنند که با مقاومت خانواده ها مواجه شدند. خانواده ها می گفتند که کار دارند و می خواهند حرفشان را بزنند. بنا به گفته مسوولین UN نامه قبلی به دستشان نرسیده بود. در آنجا خانواده ها نامه دیگری را که تنظیم کرده بودند به آنها دادند و خواستار پیگیری شدند. خانواده ها در حالیکه پلاکاردها را همچنان در دست داشتند به تدریج از مقابل ساختمان دفتر سازمان ملل دور شدند.
همزمان جمع کثیری از خانواده ها مطابق هر دوشنبه در مقابل درب ملاقات اوین گرد هم جمع شده بودند. قرار بود که امروز آقای سالاری کیا هم در آنجا حضور داشته باشد. که البته به جای وی معاونش آنجا بود. خانواده ها به وی گفتند که آقای سالاری قرار بوده به آنها پاسخگو باشد و در صورت امکان قرار ملاقات برایشان هماهنگ کند. وی نیز سریعا با آقای سالاری تماس گرفته و گفته که جمع قابل توجهی از خانواده ها اینجا حضور دارند و خواهان ملاقات اند. آقای سالاری نیز در پاسخ از خانواده ها خواهش کرده است که تا چهارشنبه صبر کنند تا آقای حداد جواب نامه را بدهد.
پس از آن خانواده ها به مقابل دفتر سازمان ملل رفتند تا نامه ای را که داده بودند پیگیری کنند. درآنجا خانواده ها که تعدادشان بیش از 20 نفر بود، مجددا پلاکاردهای خود را بالا بردند و همزمان عده ای هم برای مسوولین سازمان، که پشت درهای بسته ی ساختمان بودند ماجرا را توضیح می دادند. در آنجا نیز نیروهای پلیس و نگهبانان سعی کردند که سریعا جمعیت را متفرق کنند که با مقاومت خانواده ها مواجه شدند. خانواده ها می گفتند که کار دارند و می خواهند حرفشان را بزنند. بنا به گفته مسوولین UN نامه قبلی به دستشان نرسیده بود. در آنجا خانواده ها نامه دیگری را که تنظیم کرده بودند به آنها دادند و خواستار پیگیری شدند. خانواده ها در حالیکه پلاکاردها را همچنان در دست داشتند به تدریج از مقابل ساختمان دفتر سازمان ملل دور شدند.
۱ نظر:
arash pakzad az ruze shanbe dar etesabe ghaza besar mibarad.az komite peigiri tavagho ast be in khabar bi tavajoh nabashad.zira in 2vomin barist ke in khabar ersal mishavad
ارسال یک نظر